TOMASZ SEBASTIAN ŁOSIK (ur. 1848 r. w Bochni - zm. w 1896 r. tamże) – polski malarz, grafik, rzeźbiarz. Uczęszczał do szkoły realnej, a następnie do gimnazjum bocheńskiego. Po maturze 1864 studiował w latach 1865 - 1872 w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie u Władysława Łuszczkiewicza i Feliksa Szynalewskiego.

Od 1872  do 1877 r. studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Po studiach pozostał w Monachium, gdzie uczestniczył w wystawach malarstwa i publikował ilustracje w prasie. Od roku 1878 zamieszkał w Paryżu. Odwiedził również Włochy. Wskutek pogarszającego się stanu zdrowia powrócił do Bochni, gdzie nadal zajmował się malarstwem o treści głównie historycznej i religijnej.

Wystawiał w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w 1887 na Pierwszej wielkiej wystawie sztuki polskiej w Krakowie, w 1883 w Salonie Krywulta w Warszawie, w 1892 w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie.

Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeum w Bochni, gdzie w jego szczegółowym biogramie czytamy m.inn.:

"... Spośród znacznego niegdyś, malarskiego, rysunkowego i rzeźbiarskiego dorobku artysty, do dnia dzisiejszego zachowało się stosunkowo niewiele prac, głównie w zbiorach rodziny w Bochni i Krakowie, w bocheńskim Muzeum oraz w kościołach w Bochni i Nowym Wiśniczu...".